உணவு உடை அன்பு
இவர்களுக்குள்
விடிய விடிய போராட்டம்
இறுதி வெற்றி ?
கதைகள் பேசிய
கண்களின் வழியே
வழிந்தது கண்ணீர்
அதை
கண்டும் காணாததுபோல்
கட்டிய பெட்டிகளை
சரிசெய்தபடி
தன் கண்ணங்களிலில்
வழிந்தோடும் கண்ணீரைக்
கட்டுப்படுத்தினான்
கதவோரம்
காதல்மனைவி
கனத்த மனதுடன்
கலங்கி நிற்ப்பதை
பார்க்கயிலாமல்
அங்குமிங்கும்
நடந்தான்
காரின் ஹாரன்ஒலி
வெளியில் கேட்க
கட கடவென
ஆடிய கால்களை
அழுத்தி நிறுத்தினாள்
கதவோரம் நின்ற
காதல்கிளி
தொட்டுபேசும்
தூரத்தில் இருந்தும்
சுற்றி நின்ற
சொந்தங்களின் மத்தியில்
முடியாமல்போகவே
சொந்தங்கள்
கைகளை அசைக்க
இவனும்
கைகள் அசைத்தபடி
கண்களால் பேசினான்
அனைவரிடமும்
போய்விட்டு வருகிறேன்
என்று சொல்லும்போது
போய்விட்டு
என்பது தொண்டைக்குள்
புதைய
வருகிறேன்
என்பது மட்டும்
வேகமாய் வந்தது
விறு விறுவென
நடந்து காரில் ஏறி
கண்களை மூடினான்
மனதிற்குள்
மீண்டும் போராட்டம்
வெற்றி பெற்றதாய்
உணவும் உடையும்
சொல்ல
இல்லவே இல்லை
உங்களிருவருக்கும்
விட்டுக்கொடுத்து
அன்புதான் ஜெயித்ததென
அவன் மனஞ்சொல்ல
ஏனென்றால்
ஒரு நாளில்
மூன்றுமுறையே
உனை உண்பேன்
ஒருநாளில்
ஓரிருமுறையே
உனை உடுத்துவேன்
ஆனால்
அனுதினமும் சிறுநொடியும்
அவளின்
அன்பை மட்டுமே
நினைத்திருப்பேன்
எனச்
சொல்லிதன்னையே
சமாதானப்படுத்திக்கொண்டபடி
மனம் கனக்க
வாழ்க்கைபயணத்தைத்
தொடர
வானத்தில் பறந்தான்..
அன்புடன் மலிக்கா
இறைவனை நேசி இன்பம் பெறுவாய்
